รักแรกอนุบาลเลยผม แต่มันก็ความรักเด็กๆเนอะ ไม่เอาๆๆๆๆๆ

รักสองของผมก็ประถมอ่า มันก็ยังเด็กไปอ่าเนอะ ไม่เอาๆๆๆๆๆ

งั้นขอเล่ารักสามแล้วกันช่วง ม.1

ตอนนั้นช่วงกีฬาสี เพื่อนผมคนนึงในห้องได้รับเลือกให้เป็นเชียร์ลีดเดอร์ ผมไม่เคยสะดุดและรักกับเธอคนนี้เลย เมื่อผมเห็นเธอเต้นท่ากิ่งกระเด้ง ใครมาเก่งกระเด้งออกไปทีผมหลงรักเธอเข้าเต็มเปา

ผมบอกกับเพื่อนผมว่าผมชอบเธอคนนี้ แต่แล้วผมคิดผิด ผิดมหันต์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่างใหญ่หลวง

พอบอกเสร็จมันตะโกนบอกกับเพื่อนผมที่อยู่แถวนั้นหมดเลย ผมอายชิบแถมอยากเป็นขอมมุดดินหนีเลยเสียซะตอนนั้น

พอมันบอกอย่างนั้นก็ได้เรื่องเลยสิ เพื่อนต่างลุมล้อกันใหญ่

มีวันนึงผมจำได้ดีผมเข้าเรียนวิชานึง เพื่อนกลุ่มผมมันเขียนบนกระดานดำใหญ๋ๆเลยว่า

"อั๋น love เพ้นท์"

ซึ่งสาวเจ้ามาเห็นก็เอาแปรงกระดานมาลบอย่างรวดเร็ว 5555

เรื่องราวการล้อนี้ยังคงดำเนินไปเรื่อยๆไม่จบไม่สิ้น จนมีอยู่วันนึงเพื่อนสนิทของเธอพูดกับบอกกับผม

"เนี่ยเพ้นท์บอกเราว่าถ้าอั๋นลดความอ้วน เพ้นท์รักเลย"

ซึ่งช่วงนั้นผมเป็นคนที่อ้วนมากๆ (ตอนนี้ก็ยังอ้วนอยู่ดีที่ความสูงช่วยไว้) และเป็นช่วงจะปิดเทอมพอดี

ผมเลยตั้งมั่นว่าจะผอมให้ดู

ความรักเป็นสิ่งที่มีอานุภาพสูงสุดบนโลกไปนี้คุณเชื่อไหม? จากผมน้ำหนัก 70 กก ลดได้มาถึง 57 กก ได้ ถ้าจำไม่ผิด

เปิดเทอมไปเพื่อนทักกันหมดว่าโครตผอมทำได้ไง แต่ถึงผมจะผอมแล้วผมก็ยังไม่กล้าจะไปจีบเขาเสียที จนรุ่นพี่ ม.2 ซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่มาจากโรงเรียนเดียวกันกับผมจากประถม คาบไปแด๊กเสียได้ 555

นับจากวันนั้นผมก็ไม่ได้คิดรักเธอต่อไป ถึงแม้ตลอดเวลาเราอยู่ห้องเดียวกันมาตลอดตั้งแต่สมัยม.ต้น และ ม.ปลาย สาเหตุก็เพราะว่า....... ผมเกิดรักครั้งที่สี่ทันทีทันใดไงละครับ 5555 เลยลืมได้ทันทีมันเด็กด้วยละตอนนั้นไม่คิดไรมาก

ตอนนี้เธอคนนั้นกับผมก็ยังเป็นเพื่อนมาด้วยดีโดยตลอด 5555