ต่อ.....

ตอนนั้นผมก็รู้สึกผิดหวังที่สุด เพราะเรารักเขามากๆ แต่ก็ไม่เป็นไรตื้อเท่านั้นที่ครองโลกแต่ผมไม่ได้ตื้อแบบเอาทุกจังหวะทุกนาทีนะ เอาแบบนานๆครั้งจะหยอดไปสักหน่อย จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงปิดเทอมใหญ่ปี 2...

ซึ่งปิดเทอมใหญ่ปี 2 พวกผมได้จัดทริปไปเที่ยวทะเลกันที่สวนสน จ.ประจวบคีรีขันธ์

ครั้งนี้ผมตั้งใจแน่วแน่ว่ามาเที่ยวทะเลครั้งนี้จะทุ่มเทให้เขาสุดๆให้เขาประทับใจในตัวผมให้ได้ ผมจะดูแลเทคแคร์กับเขามากในการมาเที่ยวครั้งนี้จนเพื่อนๆที่ไปด้วยตะโกนมาแซวว่า \"ไอ้อั๋นมันรักจริงหวังแต่งเว้ย\" อ่อและครั้งนี้เป็นครั้งแรกด้วยที่ผมโดนแมงกระพรุนไฟ
ตอนโดนเป็นอะไรที่แสบมากๆๆ แล้วกว่าแผลจะหายนะเป็น 2 เดือน แถมยังทิ้งร่องลอยแผลเป็นให้อีก

......... เออกลับมาเขาเรื่องต่อดีกว่าเนอะ

ในระหว่างที่ผมทำดีต่อเขาในการมาเที่ยวทะเลครั้งนี้ ท่าทางของเขานั้นดูเหมือนอึดอัดมาก บางทีผมพูดแซวพูดจีบอะไรไปเขาก็จะหูทวนลมไม่สนใจอะไรผมสักนิด จนกระทั่งผมกลับมาที่บ้าน และมาออน msn ผมได้เห็นเขาตั้งหัว M ไว้ซึ่งถ้อยคำเหล่านั้นผมยังจำชัดขึ้นใจจวบจนวันนี้

"ไม่ว่าวันนี้วันไหน ไม่ว่าพรุ่งนี้หรือเมื่อไร ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน ฉันจะไม่มีวันไปรักเธอ"

ผมจุกสิครับเจ็บมากข้อความที่เขาตั้งนี้ เขาตั้งให้ผมแน่นอนไม่ใช่คนอื่นแน่ๆ กำลังใจที่จะตื้อหรือที่จะจีบเขามันพังทลายมลายหายไปจนหมดสิ้น มันเจ็บที่สุดกับข้อความนี้ มันหมายความว่าถ้าผมจะพัฒนาตัวเองให้เก่งเฉกเช่นเป็นพระเอกเกม RPG เลเวล 100 ที่สามารถจัดการศัตรูได้ทุกตัว ยังไงเขาก็ไม่มีวันรักผมเด็ดขาด

แต่ผมก็ลองหยั่งเชิงส่งข้อความไปหาเขาว่า "เราจะรอสักวันที่ปุ๋ยหันมามองที่เรา เราจะไม่มองหาคนอื่นเลย"

แต่แล้วผมก็โดนตอบกลับมาว่า "อั๋นจะผูกมัดตัวเองไว้ที่เราทำไม คนอื่นที่ดีกว่าเราก็ยังมี"

ผมว่าผมหาคนที่ดีอย่างเขาไม่ได้แล้วละ ถึงเขาจะสวยหุ่นดีเพียงไรเขาไม่เคยใช้สิ่งพวกนี้มาใช้เป็นสิ่งหาผลประโยชน์เลย เขาเป็นผู้หญิงที่ดีมากๆคนหนึ่งเป็นแม่ของลูกที่ผู้ชายหลายคนอยากจะมี ถึงแม้จะมีคนอื่นที่ดีกว่าเขาแต่ผมคงจะหาใครที่ดีและโดนใจผมอย่างเขาคงไม่มีแล้ว

ช่วงนั้นผมเฮิทมากๆๆๆๆ กินข้าววันละ 1 มื้อ มันกินอะไรไม่ลงจริงๆ ตอนนอนก็นอนได้แค่วัน 3-4 ชม. เครียดมากๆ หน้าโทรมสุดๆเป็นช่วงที่สิวอักเสบขึ้นเยอะที่สุด ผมเป็นแบบนี้เป็นระยะเวลาเกือบ 2 สัปดาห์ ผมเลยลองเล่าเรื่องนี้เพื่อระบายความเศร้าโศกให้เพื่อนสนิทสมัยมัธยมฟัง มันบอกว่า.....

"มึงเคยฟังเพลงก้อนหินก้อนนั้นของ โรส ศิริทิพย์ปะ มันก็เหมือนเนื้อเพลงที่บอก ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอไม่เท่ากับเธอทำตัวของตัวเอง มึงก็รู้นี้ก้อนหินเมื่อมึงกำแน่นๆมันยิ่งทำให้มึงเจ็บมือ ทำไมมึงไม่แบมือคลายมันอออกมาละ มึงเจ็บเขาเจ็บไปด้วยกับมึงไหม"

ผมได้ฟังที่เพื่อนผมพูดไปมันเกิดอาการเหมือนบรรลุ ใช่เราทำร้ายตัวเองไปแบบนี้เขาเจ็บเหมือนเราไหม เขาจะสนใจอะไรเราไหม.... ก็ไม่นี่ เราเป็นคนใช้โซ่พันธนาการหัวใจของเราเอง มันทำอะไรผิดหรือ?

นับตั้งแต่ตอนนั้นอาการผมก็ค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆ ผมปลงได้และพยายามบังคับจิตใจให้รู้สึกกับเขาให้เป็นแค่เพื่อนให้ได้ถึงแม้ตอนนี้มันจะยังไม่ได้ 100% ก็ตามที

เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ผมเข้าใจอะไรหลายอย่างเรื่องควมรัก

1.เราไม่ควรรักเพื่อนของเราที่อยู่ในกลุ่มเดียวกันเอง
2.การที่จะจีบใครควรแสดงตัวให้เขารู้เลยว่าเราสนใจเขาไม่ใช้แกล้งทำเป็นคบเป็นเพื่อนตีซี้ไปก่อน
3.คนที่ไม่ใช่ต่อให้เราทำดีสักแค่ไหนเขาก็ไม่ชอบ ทีไอ้คนที่เขาชอบทำเลวแค่ไหนเขาก็มองข้ามความเลวของเขาคนั้นไปได้

เพราะนับตั้งแต่วันนั้นผมเห็นหลายคู่ที่แอบรักเพื่อนตัวเองแล้วมาปรึกษาในเวบบอร์ดต่างส่วนมากจะมีจุดจบเดียวกับผม เพระมันเหมือนเป็นการทรยศความรู้สึกของเขาที่คิดกับเราแค่ \"เพื่อน\" คนหนึ่งเท่านั้น

จบแล้วจ้า.....

ปล.เป็นเรื่องราวจากชีวิตจริงจ้าเขียนด้วยความรู้สึกไม่ได้แอบอ้างหรือเอาของใครมาลงทั้งนั้น!!