เค้าเปลี่ยนไปจริงๆด้วย อิอิ

น่าดูอ่ะครับ ตอนแรกคิดว่าดราม่า ที่ไหนได้ หุหุ

เอิ่มมมมม ดูแคททาลีนแล้วนึกถึงล่าท้าผีเมื่อคืน

ผมไม่มีความรู้เรื่องนี้อ่ะครับ แต่เปนกำลังใจในการซ่อมต่อไปนะครับ

อยากกดlikeของเพ้นจัง ผมไม่ค่อยได้เจออ่ะครับ ส่วนใหญ่คิดไปเองทั้งนั้น ไม่รุว่าผีไม่ไม่กล้าหรอกผมหรอว่าอะรัย ฮ๋าห้า5

game นี้น่าเล่นดี ค่ะ เพียง แต่ ต้อง 18 5

แหะๆๆ ขอโทษ ทีนะค่ะ ไม่ได้เล่นแบบออนไลน์ อะค่ะ

น่าดู ดี นะค่ะ ^v^ ขอบคุณสำหรับ หนังดีๆๆ นะค่ะ

แย่ เลย นะค่ะ แต่เอาใจช่วยขอให้ x-box เล่นได้เหมือนเดิม นะค่ะ

โห ก็น่ากลัว ดี นะ

มาเมื่อไหรมองผ่านๆ อ่านเป็น อวดโมเดส ทุกทีเลย -*- อยากเห็นอีกครับ ใครมีอะไรเอามาลงอีกสิ กระตุ้นกิเลส ให้หน่อย จะได้ซื้อมาเก็บกะเค้ามั้ง

โดนเข้าให้แล้ว 3DS เอ๋ย

เอาของผมดีกว่า เจอสดๆร้อน เมื่อตอนก่อนปีใหม่ วันที่ 24 ธันวาคม 2553 เรื่องมันเกิดขึ้นในคืน คริสมาร์ต อีฟ ทางคณะจิตรกรรมที่ผมเรียนเขาจัดกินเลี้ยงปีใหม่ล่วงหน้า ระหว่างรออาหารผมก็ลงมา ที่ห้องภาพพิมพ์ข้างล่างเพื่อนผมมันเล่น โน๊ตบุ๊คกันอยู่ผมก็ไปเเย่งมันเล่นระหว่างนั้น ผมก็เกิดนึกยังงัยไม่รู้ไปดูทีวีย้อนหลัง เเล้วเลือกดู รายการคนอวดผี ทางช่อง7 กับเพื่อนๆ เพราะไม่เคยดูกลัวผีดูไม่ได้ ระหว่างที่ดูๆไป ช่วงคลิปเเบทเทิล ช่วงนี้จะมีการเอาคลิปผีจาก ทางอินเตอร์เน็ตมาอวดกัน ผมก็ดูไปเเล้วพูดขึ้นว่า โห เเ-่งจัดฉาก ภาพก็เบลอ ของจริงๆ ไม่ออกมาง่ายๆเเบบนี้หรอก เเหกตาชัดๆ เเล้วก็วิจาร์ณไปเรื่อย จนงานเริ่ม พวกผมก็ไปกินเลี้ยงกัน จนถึงเวลาประมาณ3ทุ่มเกือบ4ทุ่ม ผมก็จะกลับ เพื่อนผมก็ลงมาส่งเพราะมันจะมาเอากระเป๋า ที่มันฝากไว้ในรถผม ผมก็ไปเปิดท้ายรถเอากระเป๋าคืนมัน เเต่ผมเห็นสีหน้ามันเเปลกๆ ตื่นๆ ผมก็ถามว่าเป็นรัย มันบอกว่าเปล่า ผมก็บอกเอองั้นกูกลับละ มันก็อืมๆ ขาขับรถกลับนี่เเหละ ขับไปซักพักผมก็เย็นวาบที่ต้นคอ มันเหมือนมีลมอะไรเย็นๆ มาเป่าที่ท้ายทอย เเล้วจู่ๆผมก็คิดถึงคำพูดที่ผมพูดในห้องภาพพิมพ์ พร้อมกับรู้สึกเหมือนมีคนมาเตะที่เบาะคนขับ มันรู้สึกเหมือนมีคนนั่งเบาะหลังเเล้วเอาเท้าเตะ เบาะที่ผมขับรถอยู่ มันสะเทือน ผมพยามจะมอง ไปทางกระจกหลังเเต่ไม่เห็นอะไร ระหว่างที่ขับไปมันก็สะเทือนอีก ประมาณ 3-4 นาทีจะมีคนเตะเบาะ 1ครั้ง จนผมเเทบร้องไห้ มือนี่เหงื่อ ออกเต็มเลย หัวคิดอะไรไม่ออก รู้เเต่อยากถึงบ้านเเล้ว จนอาการกลัว มันเป็นอาการโมโหเเทน เเบบจะเอาอะไรกับ ตู หลอนนะเฟ้ย ผมคิดได้เลยหมุนคลื่น วิทยุไปคลื่นที่พระเขาสวดกันตอนดึกๆอ่ะครับ เเล้วเปิดกระจกลง4ด้าน ความคิดผมตอนนั้นคือ 1.มันเเพ้เสียงสวดมนต์ เเล้วมันจะหนีไป เเบบร้อนอยากหนีไปจากตรงนี้ 2.เเต่ถ้าเราไม่มีทางออกให้มันมันอาจจะออกไปไม่ได้ 3เปิดกระจกรถให้มันออกไป ผลคือผมไม่รู้สึกโดนเตะเบาะรถอีกเลย จนถึงบ้านผมรีบไขกุญเเจเข้าบ้าน เเม่ถามว่ามีอะไรหน้าตื่น ผมบอกว่าเปล่า ไม่มีอะไร ซักพักเพื่อนโทรมาที่บ้าน มันบอกว่ามันเห็นเด็กนั่งอยู่เบาะหลังรถผมตอนที่มัน ไปเอากระเป๋าที่ฝากไว้ท้ายรถผม เด็กคนนั้น หน้าซีด ผอม หัวเกรียน ใส่เสื้อยืดเก่าๆ สีขะมุกขมอม นั่งอยู่เบาะหลังจ้องมาที่เพื่อนผม เเต่ผมไม่เห็น มันไม่กล้าบอกผมเพราะมันกลัวว่าผมจะไม่กล้ากลับบ้าน เเต่มันก็เป็นห่วงว่าผมจะเกิดอุบัติเหตุเลยโทรมาเช็ค ผมนี่ขนลุกเกรียว เช้ามาผมถึงต้องขอพระของเเม่มา ไว้ในรถเเละด้านเเผงหลังรถกันไว้ เเละไปทำบุญกรวดน้ำให้เขาเเล้ว เเละจนถึงวันนี้ทุกครั้งที่ขับรถกลับบ้านดึกๆ ผมก็ได้เเต่นึกพวนาอย่าให้มีใครมาเตะเบาะรถผมอีกเลย

นอนห้องเดี่ยวคนเดียว (ที่ไม่รู้ว่าเตียงที่เรานอนเคยมีคนตายมาก่อนรึเปล่า) ...กับนอนห้องรวมที่ตกดึกปิดไฟมืดแถมคนไข้เตียงข้างๆกับที่เรานอนเพิ่งตายไป...แบบไหนหลอนกว่ากัน?

แกะเเล้วประกอบกลับได้ ถ้าอะไหล่เหลืออ่ะยุ่งเลย